20 lat temu w tym miesiącu ukazała się komedia z udziałem popularnego Sobotnia noc na żywo ałun noszący różne peruki i makijaże, które później stały się jego najbardziej dochodowym filmem aktorskim jako solowy główny bohater – a także jego ostatnim. Nie, nie mówię o tym Austin Powers w Złotym Członku ; pomimo całego zdrowego rozsądku, kolejne projekty na żywo Mike Myers Kot w kapeluszu oraz Guru Miłości istnieją. Ale towarzysz Myersa… SNL er Dana Carvey, która zagrała swojego najlepszego przyjaciela w Świat Wayne'a filmów, odniósł mniejszy sukces w lecie ’02 z Mistrz przebrania , przekrzywiony samochód Carvey wyprodukowany przez jeszcze innego SNL facet, Adam Sandler. Mistrz kamuflażu przerażonych krytyków i publiczności w całym kraju, a także jest jedynym hitem Dany Carvey jako solowa gwiazda.
Oczywiście był to skromny sukces, jeśli to słowo można odnieść do filmu, który zakończył karierę reżyserską scenografa Perry'ego Andelina Blake'a; wydawało się, że przekonał Carveya, by na dobre zrezygnował z filmów; i widocznie pracował, aby osiągnąć 80-minutowy znak. Ale spójrz: zarobił również 40 milionów dolarów w kasie krajowej. To więcej niż Guru Miłości zarządzany siedem lat później. W rzeczywistości, skorygowany o inflację, Mistrz przebrania zarobił więcej pieniędzy niż ostatnie hity, takie jak Jackass na zawsze , Pies , Cukierkowy facet , oraz Dom Gucciego .
Dom Gucciego jest zaskakująco trafnym punktem porównawczym; Mistrz kamuflażu zawiera także postać z nieudacznikiem z wątpliwym włoskim akcentem i łatwo wyobrazić sobie Jareda Leto entuzjastycznie pasującego do Klubu Żółwi w nadziei na zdobycie kolejnego Oscara. Niestety, Mistrz kamuflażu to celowa komedia. Carvey gra Pistacho Disguiseya, podobnego do Sandlera męskiego chłopczyka, przedzierającego się przez swoją pracę w rodzinnej restauracji, dopóki nie dowiaduje się, że należy do bogatego rodu szpiegów, którzy wykorzystują swoje nadludzkie umiejętności maskowania się do… walki ze złem, jak sądzę? Mistrz kamuflażu wykorzystuje koncepcję szpiegów z filmu dla dzieci, co oznacza, że powstrzymują oni wkręcających się w wąsy złoczyńców przed kradzieżą rzeczy. Kiedy rodzice Pistachio zostają porwani przez takiego złego faceta, musi nauczyć się rodzinnego fachu, aby ich uratować.
nowe filmy w tym roku
Podstawowa idea ma sens jako pojazd dla Carvey, którego kadencja trwa Sobotnia noc na żywo był uwielbiany głównie za swoje elfie, psotne wrażenia. Jakikolwiek polityczny kąsek wywodził się z jego słynnych imitacji, powiedzmy, George'a H.W. Bush czy Ross Perot nie opierali się na swoim instynkcie do cięcia satyry. Zamiast tego Carvey rozciągał maniery wokalne swoich poddanych, jak toffy, doskonaląc pewne kluczowe frazy, a następnie zniekształcając je, jednocześnie utrzymując je w lepkości. W miarę upływu czasu w oczach opinii publicznej fałszował znane postacie, zamieniając je w obszerniejsze kreskówki, a ciepło reflektorów stapiało je w przypadkowe slogany. (Zrobił to także ze swoimi własnymi postaciami; Hans z Hansa i Franza jest w zasadzie wrażeniem Arnolda Schwarzeneggera mikrofalowanym na wysokim poziomie, a pod koniec jego SNL Pani Kościoła była, w jakiś sposób, praktycznie wrażeniem samej siebie.) Nawet teraz, znacznie po pracy nad rzeczywistym przedstawieniem szkicowym, Carvey nadąża za administracją prezydencką: Skończył z Clintonem, Georgem W. Bushem, Barackiem Obamą, Donaldem Trump i Joe Biden, głównie w stand-upie lub podczas gry w talk show – choć jego Bush II pojawia się w Mistrz kamuflażu .
Trudno przełożyć na filmy fabularne. W pierwszym dużym filmie Carveya Puka okazja wymyśla też powody do zamiany postaci i głosów, choć w mniej zaawansowanej formie, jako oszust podszywający się pod podmiejską gospodynię domową. Oczywiście jego wady polegają na tym, że od czasu do czasu wykonuje zwariowane głosy i wysoce wątpliwe „zabawne” akcenty, często spotykając się bardziej z dziecięcym bohaterem w komedii zmieniającej ciała niż z przestępcą niskiego poziomu. W pewnym momencie wydobywa swój słynny głos George'a Busha - Carvey grający hity równie bezwstydnie jak Paul McCartney (którego również naśladował SNL , naturalnie). Carvey'a Czysta tabliczka , jeszcze większy flop, ma bardziej mrożące krew w żyłach podejście. Carvey gra prywatnego detektywa, którego pamięć o poprzednim dniu każdego ranka zostaje wymazana – innymi słowy, człowieka, który (przynajmniej tymczasowo) jest uzbrojony tylko w swój natychmiastowy shtick.
manifest sezonu 3 w serwisie Netflix
Mistrz przebrania jest naturalnym przedłużeniem wcześniejszych gwiezdnych kaparów Carveya, tylko bardziej szalonym i niespójnym. Można go również oglądać tylko ze względu na to, jak blisko jest zupełnej niewidzialności. Na podstawowym poziomie, film jest zagmatwany poza bramą: Czy Pistachio uczy się sztuki szybkiego makijażu i peruk, czy też fizycznie zmienia kształt? Ta amorficzna kreskówkowa, wzmocniona CG, najwyraźniej dotyczy wszystkich w filmie; Pistacje nie wydaje się być nadludzkim dziwakiem z pogranicza, jak Ace Ventura. W Przebranie najsłynniejsza scena, Pistachio zakłada, że aby przeniknąć do fantazyjnego miejsca zwanego Klubem Żółwi, musi przebrać się za groteskową hybrydę człowieka i żółwia, i wydaje się, że odgryza (?) człowiekowi nos (?!), a następnie pluje z powrotem na jego twarz, aby ponownie go przymocować (?!?).
Sam film ma podobną konsystencję lumpen-gliny. Wchodzi i wychodzi ze swoich scen z niepokojącym lekceważeniem podstawowej gramatyki filmu; ten kawałek Turtle Club kończy się nagłym cięciem do rechoczących żółwi pistacjowych i breakdance (?!) W przyspieszonym tempie, gdy film przechodzi w kolejny kawałek biznesu. Blake, reżyser, wydaje się być przesadzony, jeśli chodzi o podstawowe zadania, takie jak montaż, co może wyjaśniać, dlaczego jak najwięcej filmu zostało przesunięte do napisów końcowych. Mistrz kamuflażu ledwo biegnie 65 minut, zanim te napisy przejmą kontrolę i pokażą usunięte sceny, które zawierają wiele przebrań pistacjowych, których nie widać w filmie. Najtrwalszą tajemnicą filmu jest to, jak posortował bibliotekę mimikry Carveya i wylądował na postaciach takich jak jego absolutnie okropne podejście do Al Pacino. (Skontaktowałem się z przedstawicielami Carveya, pytając o możliwość porozmawiania z nim - mając nadzieję, że przynajmniej mogę zapytać go o proces sortowania wszystkich możliwych postaci Pistachio i porozmawiać o jego udanym SNL -centryczny podcast – i zostałem uprzejmie poinformowany, że „nie ma wiele do powiedzenia” o filmie.)
Jednak istnieje pewien rodzaj tradycji filmowej podtrzymywanej w Mistrz przebrania , a konkretnie w sposób, w jaki przypomina zepsute lustro z wesołego miasteczka z komedii Petera Sellersa, gdzieś pomiędzy jego wielopostaciowym dziełem a głupim slapstickiem Różowa Pantera seria. Jest to szczególnie widoczne w zestawieniu z Austin Powers w Złotym Członku , hit Mike Myers, który ukazał się tydzień wcześniej. Myers bardziej bezpośrednio wyznawał powinowactwo do Sprzedawców, chociaż do czasu Złote członkostwo , jego czule zastosowany lateks, protezy i akcenty były cienkie, jeśli nie do końca cienkie w Turtle Club.
To nie to Złote członkostwo jest znacznie lepiej skonstruowany niż Mistrz przebrania . W rzeczywistości, jak na jeden z największych przebojów komediowych ostatnich dwóch dekad, jest szokująco bzdurny, pełen kulejących objazdów i rodzajów zlekceważonych zwrotów akcji, które były uroczo zrujnowane Świat Wayne'a podczas gdy ma mniej sensu w parodii Jamesa Bonda. Złote członkostwo ucieka Gospodarz katastrofa na poziomie z powodu niektórych śmiechów i wybiegów z dobrej woli – na tyle, że rutyna Myers Man of a Thousand Faces zarobiła więcej w weekend otwarcia, niż wersja Carveya zdołała przez cały okres.
Zobacz też
Mistrz kamuflażuwydawało się, że dotarł do młodszej publiczności i prawdopodobnie przyniósł zysk, ale być może rozbieżności w kasach i recenzjach wystarczyły, aby przekonać Carveya do przekierowania swojej energii gdzie indziej. To chyba najlepsze; wciąż przyciąga tłum jako stand-up, a jego Mucha na ścianie podcast z Davidem Spade nabiera mocy. Tymczasem Myers pojawił się ponownie z kolejną partią własnych przebrań w serialu Netflix Pentawerat . Przedstawienie nie jest szalenie zabawne; czy wydaje się szczególnie urocza po prostu dlatego, że nie jest w modzie? Coś jak Austin Powers w ogóle?
oglądać jake paul vs tyron woodley stream
Oglądane 20 lat później, Mistrz kamuflażu oraz Złote członkostwo obaj gonią za jakimś dziwacznym, platonicznym ideałem pełnego komediowego ucieleśnienia, gdzie inni aktorzy są na planie tylko dla minimum praktyczności. Eddie Murphy też tego spróbował, pozornie w równym stopniu z wirtuozerią i pychą. Carvey i Myers nie są tak wirtuozami jak Murphy, który może w rzeczywistości zbliżyć się do geniuszu Sprzedawców, jeśli chodzi o znikanie w charakterystycznych postaciach. Chociaż oboje wydają się naprawdę łaskotani przez wyzwanie, jakim jest zamienienie swoich zabawnych głosów i głupich spacerów w alternatywny wymiar wybryków, trudno nie pomyśleć o tym, że żaden komiks nie był lepszy w filmie niż oni w bardziej zrelaksowanym, mniej wymagającym makijażu Świat Wayne'a kino. W 2002 roku wydawali się szczególnie uparci w opanowaniu prawie niemożliwej techniki, jakby mieli nadzieję wypełnić pustkę, którą sobie nawzajem zostawili. Tymczasowo to zadziałało, a filmy były hitami, zanim stały się grami końcowymi. Ani Myers, ani Carvey nie porzuciliby całkowicie swoich ulubionych komiksów; Brytyjskie-izmy i przemówienia prezydenckie wciąż dominują w ich pracy. Ale nie mogli w nieskończoność wypełniać swoich filmów.
Jesse Hassenger jest pisarzem mieszkającym na Brooklynie. Jest stałym współpracownikiem The A.V. Club, Polygon i Tydzień m.in. Podcasty na www.sportsalcohol.com i tweetuje głupie dowcipy na @Rockmarooned .