Teraz na VOD, Czarny telefon to powrót do korzeni reżysera Scotta Derricksona po krótkim romansie z Marvel Cinematic Universe. Przed rokiem 2016 Doktor Strange , on sterował Egzorcyzmy Emily Rose oraz Złowrogi , w tym ostatnim występuje Ethan Hawke jako bohater. Oparte na opowiadaniu Joe Hilla (aka The Son of Stephen King), Czarny telefon ponownie łączy Derricksona z Hawke, teraz grającym antagonistę, seryjnego porywacza dzieci, znanego jako – zabawnie, dodam – The Grabber. Czy więc nowy horror duetu reżyser-gwiazda chwyci nas i wrzuci nas do tyłu furgonetki i zatrzyma nas w niewoli, czy po prostu zostawi nas na chodniku? Że tak powiem, oczywiście.
CZARNY TELEFON : STRUMIENIOWAĆ CZY POMINĄĆ?
Istota: Jest rok 1978, więc oznacza to, że rodzice piją Coorsa na meczach małych lig swoich dzieci i każdy potrzebuje fryzury. Więc wtedy było lepiej? Nie – jest tu scena rodzicielskiej kary cielesnej, która jest po prostu nieszczęśliwa, a zastraszanie w sąsiedztwie jest poza kontrolą. Rzeczy się zmieniły; rzeczy się nie zmieniły. Życie. To taka mieszana torba bez względu na epokę, prawda? W każdym razie. Finney (Mason Thames) ma 13 lat i jest całkiem przyzwoitym miotaczem baseballu, ale jest stałym celem homofobicznych obelg i pięści miejscowych a-dziurów. Jest łagodny i nie broni się przed sobą, co pozostawia świecę zapłonową młodszej siostry, Gwen (Madeleine McGraw), która broni go, uderzając łobuza dużym kamieniem. Ich tata (Jeremy Davies) jest żałosnym pijakiem, a ich mama nie żyje. Na szczęście Finney i Gwen wspierają się nawzajem w trudnych czasach. Co niestety zdarza się zbyt często.
Oto przykład tego, jak sprawy toczą się w dzielnicy North Denver Finneya i Gwen: grubokościsty tyran imieniem Moose w końcu zostaje zwycięski z rąk i stóp przyjaciela Finneya, Robina (Miguel Cazarez Mora), który wydaje się znać karate. Tłum zbiera się, gdy Robin przewraca behemota i siada okrakiem na jego klatce piersiowej i bije go raz za razem, aż robi się krwawa. Oczywiście nigdzie nie ma dorosłych. Pewnie gdzieś wychodzą, paląc garść papierosów. A może brak nadzoru jest powodem, dla którego facetowi pokroju The Grabber (Hawke) ujdzie na sucho regularne porywanie – a na pewno mordowanie – dzieci, których twarze lądują na ulotkach z zaginionymi dziećmi w narożnym sklepie spożywczym: „Nie myślisz znajdą go, prawda? Finney mówi, a Gwen odpowiada rzeczowo: „Nie tak, jak chcą”.
Grabber ma dużą czarną furgonetkę, zostawia czarne balony jako swój podpis i nosi przerażającą maskę wodewilowego diabła z wymiennymi uśmiechami i zmarszczkami. Gwen ma sny, które wydają się dostarczać jej wskazówek na temat występków Grabbera, a gliniarze uważają ją za rozwijającą się psychikę, podążając za wskazówkami, które im daje. Kiedy jej smutny, okrutny, żałosny, pełen dezaprobaty ojciec nie patrzy, modli się do Jezusa, aby spełnił swoje marzenia, aby pomóc im znaleźć wszystkie zaginione dzieci – które nieuchronnie dołącza do ich szeregów Finney. Grabber usypia go i budzi się w brudnej piwnicy z obrzydliwym materacem, toaletą i czarnym telefonem obrotowym na ścianie, chociaż linia została przecięta. Czasami stary Grabbypoo schodzi, by go dręczyć psychicznie lub dać mu skromny talerz jajecznicy i butelkę sody cytrynowo-limonkowej, bo wtedy dzieciaki nigdy nie piły wody. Chciałbym wiedzieć. Utrzymywaliśmy się z Kool-Aid, który zrobiłeś, wrzucając metryczną tonę cukru do dzbanka z wodą. O tak. Jak nie zostaliśmy martwi z powodu odwodnienia? Dygresja: dzwoni czarny telefon. Dziwny. Odpowiada Finney i to jeden z martwych dzieciaków. Czy to jest film o zjawiskach nadprzyrodzonych? T/N?
Jakie filmy będą Ci przypominać?: Zabawne, jak się nauczyłem po tym, jak uznałem Czarny telefon 'tak jak To ale rzeczywiście dobre”, dowiedziałem się, że syn Stephena Kinga napisał materiał źródłowy. Dialog bezpośrednio odwołuje się Teksańska masakra piłą mechaniczną , a Derrickson powiela część tej odwiecznej, ziarnistej, brudnej estetyki wizualnej. Uprowadzenie i izolacja sprawiły, że pomyślałem Pomieszczenie , wstrząsający dramat, który przyniósł Brie Larson Oscara. Jest również zamieszkany przez niektóre niezłośliwe duchy w stylu Guillermo del Toro – patrz Karmazynowy Szczyt a szczególnie Kręgosłup diabła . Jest krótki Wideodrom hołd z przymrużeniem oka Wynika - ton i specyficzne dla epoki dzieci-samodzielne/brak-rodzicielskiego nadzoru to ta sama Spielbergowska pasza, która stworzyła Dziwniejsze rzeczy przesiąknięte nostalgią zjawisko popkultury.
Wydajność warta obejrzenia: Odejdziesz z Czarny telefon kochający występ Madeleine McGraw w Spitfire. Jej charakterystyka Gwen jest inteligentna, zaradna, porywająca i wrażliwa, ale co najważniejsze, nigdy przedwcześnie.
Pamiętny dialog: Niewiele jest zabawniejszych rzeczy niż mała dziewczynka klęcząca do modlitwy i mówiąca: „Jezu, co do k…. CO. TEN. F-! … Poważnie, co do diabła jest z tobą nie tak?”
sposoby na oglądanie czwartkowej nocy w piłkę nożną
Płeć i skóra: Nic. Nowe filmy, które nie dotyczą konkretnie seksu, nie mają w sobie żadnego seksu. Nawet jeśli mają ocenę R. Może to jedna rzecz w 1978 roku, która była lepsza niż teraz?
Nasze ujęcie: Szczegóły z okresu późnych lat 70. przechodzą długą drogę Czarny telefon , który dodaje gęstego syropu – to znowu ten termin – specyficznego dla epoki strachu przed seryjnym mordercą z kluczem od zatrzasku do swojego klimatycznego garnka. To właśnie wydaje się prawdziwe w tej historii, która w przeciwnym razie stawia Y w moim nadprzyrodzonym pytaniu: t/n. Może gdyby zawiesiło to pytanie nieco wyżej, skłaniając nas do zastanowienia się, czy duchy w filmie są wytworami eskapistycznej wyobraźni naszego przerażonego uprowadzonego protagonisty, film mógłby się zaostrzyć i być mniej zgarniającym pomysły i rozwój fabuły.
Ale nie powinienem krytykować filmu za to, czym nie jest. To, co jest, jest dość satysfakcjonującym, zadowalającym teksturą rodzajem przyjemnego dla tłumu, zaopatrzonym w wydajność gry i wystarczającą ilość podtekstów, aby zapobiec zbyt szybkiemu dryfowaniu z pamięci. Hawke wydaje piskliwy rechot i zachowuje atmosferę nieprzewidywalności swojej postaci, która jest jednocześnie przerażająca, zabawna i ponuro zabawna. Zdolność Tamizy do śledzenia lęków i rodzącej się pewności siebie Twojego przeciętnego 13-latka stawia nas mocno w jego narożniku. McGraw to rewelacja. Nostalgiczne nawiązania – cóż, od nostalgicznych odniesień nie da się uciec. Robią ostatnio tyle filmów i telewizji, prawda?
To dobry, solidny, lekko bezczelny horror, który jest czymś więcej niż tylko sumą jego wielu części i wpływów. Zakończenie sprzedaje się jako słodko-gorzki triumf, nawet jeśli brakuje mu uderzenia i dramatyzmu, powiedzmy, Wynika lub Dziedziczny . Jestem też ambiwalentny, jak poważnie powinniśmy to traktować. Czy się z tego śmiejemy, czy akceptujemy jako odbicie traumy pokoleniowej? Może możemy zrobić jedno i drugie?
Nasze wezwanie: PRZESYŁAJCIE TO. Czarny telefon to ponadprzeciętny nostalgiczny strach z wystarczającą ilością rzemiosła i wizji, aby wyróżniał się wśród wielu, wielu horrorów wydawanych co tydzień/miesiąc/rok.
John Serba jest niezależnym pisarzem i krytykiem filmowym mieszkającym w Grand Rapids w stanie Michigan. Przeczytaj więcej o jego pracy na johnserbaatlarge.com .
Strumień Czarny telefon