Cztery miesiące temu, Blond powiedział reżyser Andrzej Dominik Różnorodność że jego biografia o Marilyn Monroe „obraziłaby wszystkich”. Omawiał ocenę filmu NC-17, która według Motion Picture Association pochodzi z „ niektóre treści seksualne – …i wielu zakładało, że miał na myśli obrazy napaści na tle seksualnym. W końcu Powieść Joyce Carol Oates że film jest oparty na ważnej, niepokojącej scenie, w której Norma Jeane (jeszcze nie nazwana Marilyn Monroe) zostaje zgwałcona przez kierownika studia.
Ale w adaptacji Dominika ta scena, choć przerażająca, jest krótka. To prawie nie są poziomy wyraźne NC-17 - prawie żaden z nich nie jest wyświetlany na ekranie. „Sposób, w jaki radzimy sobie [ze sceną gwałtu], to po prostu narty wodne” – powiedział Dominik h-townhome w niedawnym wywiadzie telefonicznym. „Po prostu próbowałem przez to przeskoczyć i później uderzyć cię w konsekwencje”. O wiele bardziej szokujący jest sposób Blond przedstawia aborcję i poronienia Marilyn, poprzez częste nacięcia do obrazu płodu – którego nazywa „Baby” – w jej łonie. (Jest nawet scena, w której słyszymy, jak płód przemawia do Marilyn, prosząc ją, by go nie skrzywdziła.) Być może tutaj Dominik ryzykuje, że obrazi znacznie więcej widzów, z których wielu wciąż jest wstrząśniętych Orzeczenie Sądu Najwyższego obalenie sprawy Roe v. Wade, kończącej konstytucyjne prawo do aborcji w Stanach Zjednoczonych.
To nigdy nie było jego zamiarem, powiedział h-townhome. „Oczywiście, w przypadku Roe v. Wade, cofnięcia się – rodzaj stopniowej erozji wolności, która ma miejsce w tym kraju – istnieje pokusa, aby zobaczyć, co dzieje się z [Norma Jeane] przez tę soczewkę. Ale to nie ma z tym nic wspólnego. The Blond scenarzysta / reżyser rozmawiał z h-townhome o tym, dlaczego zdecydował się przedstawić nienarodzone dzieci na ekranie, a także o wydaniu filmu w serwisie Netflix, ocenie NC-17 i nie tylko.
RFCB: To wspaniały film i byłem szczęśliwy, że mogłem go zobaczyć na dużym ekranie. Ale wiele osób będzie oglądać to w domu na Netflix. Jak się z tym czujesz?
ANDRZEJ DOMINIK: O byciu na Netflixie? Cóż, taka była zawsze umowa, wiesz o co mi chodzi? Byli jedynymi ludźmi, którzy za to zapłacili. Jest w dużej mierze zaprojektowany do pracy na iPadzie - sposób, w jaki jest oceniany, miks stereo. Osobiście uważam, że film powinien działać w każdych okolicznościach. Tyle klasyków, które widziałem, pierwszy raz zobaczyłem je w telewizji. Mam na myśli, oczywiście, że ma większy wpływ na dużym ekranie.
Czy masz nadzieję, że widzowie zobaczą? Blond najpierw na dużym ekranie, czy zgadzasz się, że widzą to tylko w serwisie Netflix?
kathryn południowy urok chłopaka
Ze mną wszystko w porządku. Nie przeszkadza mi to. Muszę powiedzieć, że doświadczenie na dużym ekranie staje się coraz mniejsze, wiesz? I szczerze mówiąc, ufam mojej projekcji w domu bardziej niż wielu teatrom, które odwiedzam. To znaczy kocham filmy, nie zrozum mnie źle, ale jednocześnie nie mam do nich tego purystycznego podejścia. Myślę, że film działa lub nie.
Jednym z bardziej uderzających efektów wizualnych jest sposób, w jaki przechodzisz między czernią a bielą i kolorem oraz różne proporcje. Opowiedz mi o tym wyborze.
Nie ma sensu historii. Jeśli znasz życie Marilyn Monroe, rozpoznasz obrazy w całym filmie. Podstawową ideą filmu jest to, że oglądamy świat z wnętrza jej swego rodzaju fortecy jaźni. Nie rozumie świata, zgodnie z traumą z dzieciństwa. Projektuje tę traumę na zewnątrz na wszystko wokół niej. Masz do czynienia ze znajomymi obrazami – dosłownie zdjęciami, które widziałeś wcześniej – ale zmieniasz znaczenie tych obrazów w zależności od tego, jak się czuje. Ujęcie takie jak ona i DiMaggio na oknie, które uważamy za romantyczny obraz, staje się z jej punktu widzenia obrazem, w którym jej wrażliwość jest przez niego gaszona. Film robi to nieustannie. „Bye, Bye Baby” to piosenka o aborcji. Masz brzytwę na gardle, a reżyser krzyczy „Cięć!” Wszystko nabiera nowego znaczenia. Możesz to zrobić tylko wtedy, gdy zaczynasz od znanej konfiguracji. Możesz odwrócić je na głowę tylko wtedy, gdy masz już z nimi związek. Więc nie ma to sensu, tak właśnie chciałem, żeby film wyglądał. To była zbiorowa pamięć o niej.
Tak więc scena jest czarno-biała, jeśli zdjęcie, na którym została oparta, jest czarno-białe. Jeśli to kolor, to kolor. Ludzie siedzą i mówią: „Czarno-biały oznacza przeszłość, a kolor oznacza teraz” lub „Czarno-biały oznacza smutek, kolor oznacza szczęście”. To nic z tego. Jeśli spojrzysz na Marilyn Monroe, jeśli przejrzysz o niej książkę, zobaczysz tę mieszankę obrazów. Myślę, że tak o niej myślimy.
gdzie oglądać Riverdale?
Jaki był twój związek z tymi klasycznymi filmami Marilyn Monroe i jak włączyłeś te filmy do tej wersji jej historii?
To, co jest fascynujące w filmach, to sposób, w jaki mogą komentować jej życie. Została zgwałcona przez Darryla Zanucka, a potem dostaje rolę w filmie, w którym gra gwiazdkę, która sypia z producentami, aby dostać role. To prawie tak, jakby trochę z niej kpił, albo wziął coś brzydkiego i ubrał to na hollywoodzki razzmatazz. Myślę, że niektóre postawy są naprawdę interesujące. Na przykład próbują obsadzić ją jako kastrującą kobietę w Niagara . Jeśli spojrzysz na Panowie wolą blondynki w pewien sposób ta piosenka „Diamenty są najlepszym przyjacielem dziewczyny” w pewien sposób romantycznie kojarzy relacje transakcyjne. Możesz potraktować to jako dobrą poradę fiskalną lub jako romantyzującą prostytucję. W filmie pojawiają się bardzo ciekawe postawy. Mam na myśli oczywiście kocham Niektórzy lubią gorąco . Myślę, że ten film to po prostu świetny film. Pomysł przekształcenia tego w koszmar – uważany jest za największą amerykańską komedię – aby wziąć to i zmienić w koszmar, jest naprawdę zabawny.
Wiele z tego filmu jest tak bolesnych, ale dla mnie najbardziej radosną sekwencją był jej związek z Cass i Edwardem. To jest seksualne, ale wydaje się prawie niewinne i naiwne.
Nie ma nic złego w seksie, prawda?
Zgadzam się. Jak widzisz tę sekwencję, kiedy spotyka się z nimi dwojgiem?
Cass i Eddie… są trochę jak przebudzenie seksualne, ale to nie jest najwspanialsze. To trzy zniszczone dusze i rozumieją się nawzajem. To coś w rodzaju rodzeństwa w ich związku. Czuję, że ją widzą. Ale wiesz, to lata pięćdziesiąte. Nie możesz mieć nieślubnego dziecka z kilkoma gejami i robić kariery. Więc zawsze skończy się to łzami. Myślę też, że początek z Arthurem Millerem jest dość radosny. Ale to kilka chwil. Aż do tego momentu w filmie jest tak wstrząsające, gdy wchodzą Cass i Eddie, po prostu szukasz czegoś, czego możesz się uczepić, wiesz? Jej życie aż do tego momentu było piekłem. Tak. To znaczy, wiesz, życie może być trochę takie. I często jest to związek, który może cię wyciągnąć z tego rodzaju więzienia jaźni, jeśli chcesz. Wielu Amerykanów po prostu widzi menage à trois, zakodowane jako perwersyjne. Ale tak nie powinno być. Chociaż, wiesz, ostatecznie nie są najlepsi.
Ana de Armas powiedziała, że nie rozumie, dlaczego film otrzymał taką ocenę. Czy możesz podać jakiś wgląd w tę ocenę NC-17?
Nie chciałem robić filmu NC-17. I rzeczywiście czułem, że pokolorowaliśmy między wierszami. Ale myślę, że istniejemy w czasach, w których nikt tak naprawdę nie jest pewien, jakie są granice. Czy wiesz o co mi chodzi? Co można anulować, a co nie? Wygląda na to, że ludzie bardzo boją się krytyki, szczególnie jeśli chodzi o przedstawianie kobiet. Myślę, że prawdopodobnie zbłądzili po stronie ostrożności.
Tablica ocen to skrytka. Nie mówią ci, dlaczego dają ci to, co robią. Mam na myśli, że dają ci pewne wskazówki, w jaki sposób możesz sprawić, by twój film był dla nich przyjemniejszy. Ale czuje się jak ruchomy cel. Gdybym mógł to cofnąć, nie uszkadzając filmu, zrobiłbym to, ale nie mogłem. I to film Netflix. To nie jest tak, że zależy od życia teatralnego. Sądzę więc, że bycie na Netflix ma przewagę. Tego rodzaju rzeczy nie mają zastosowania.
Prawidłowy. Wygląda na to, że rozważałeś edycję filmu w związku z oceną?
streamuj South Park online za darmo
Tak, oczywiście. Oczywiście. Gdybym mógł to zrobić bez robienia złego filmu, zrobiłbym to. Nieźle, ale wiesz, mniej dobrze.
Dużo było gadania o tym, jak Blond poradziłby sobie ze sceną napaści seksualnej z powieści Joyce Carol Oates. Jak podszedłeś do adaptacji tej sceny na ekran?
Sposób, w jaki sobie z tym radzimy, to po prostu narty wodne. Jej uczucia idą w tyle. To znaczy, ona i tak ma wielki dzień, idzie czytać. W pewnym sensie jest to prawie skończony numer muzyczny. I myślę, że w ten sposób dzieją się traumatyczne rzeczy. To się po prostu dzieje i po prostu doznasz odrętwiałego szoku, wiesz? Szuka ćwiczeń aktorskich, które pomogą jej przetrwać tę sytuację. Uczucia pojawiają się później, kiedy na zajęciach z aktorstwa robi wyczucie pamięci. Taka jest idea. Jest pofragmentowany. Ludzie, którzy są straumatyzowani, są przyzwyczajeni do traumy, a potem zawsze po prostu ją wypychają, aby iść naprzód. W pewnym momencie te pudełka będą musiały zostać rozpakowane lub wybuchną. Po prostu próbowałem przez to prześlizgnąć się, a później zadać ci konsekwencje.
Dla mnie trudniejsze do obejrzenia sceny były jej poronienia i przymusowa aborcja. W tym celu angażujesz tę reprezentację płodu na ekranie. Dlaczego obraz płodu – i ostatecznie głos – był dla ciebie ważny?
Cóż, myślę, że w pewnym sensie jest to naprawdę główny problem. Jej dzieciństwo było niezwykle traumatyczne, ponieważ jej matka jej nie chciała. Jest niechcianym dzieckiem. Dla Normy posiadanie dziecka jest niesamowicie odurzające, ponieważ oznacza, że może ponownie zostać rodzicielką. Może cofnąć wyrządzone jej szkody. Myślę, że to rozumiemy, ponieważ ratuje Baby z szuflady, w której była zamknięta. Ale myślę też, że jej doświadczenie macierzyństwa to jej własna matka. Z punktu widzenia matki posiadanie dziecka zniszczyło jej życie. Została porzucona, oszalała i próbowała zabić Normę. Czuję, że Norma jest przeklęta, jeśli to robi, i jest przeklęta, jeśli tego nie zrobi. Ale czuję, że oba uczucia są jednakowo prawdziwe – ten rodzaj radości z możliwości naprawienia czegoś złego i tego rodzaju przerażenie przed konsekwencjami. Dziecko jest dla niej prawdziwe, ale Dziecko też jest nią – fantazją o niej, wiesz? To fantazja. Wszystkie te rzeczy pochodzą z książki. Czuję, że straty Baby są dla niej dużym stresorem.
plotkara (2021 serial telewizyjny)
Powodem, aby to pokazać, było to, że Joyce tak sobie z tym poradziła. Dziecko było prawdziwe. Chciałem, żeby Baby była prawdziwa. Oczywiście, w przypadku Roe v. Wade, cofnięcia się – stopniowej erozji wolności, która ma miejsce w tym kraju – istnieje pokusa, by zobaczyć, co się z nią dzieje przez tę soczewkę. Ale to nie ma z tym nic wspólnego. Chodzi o to, jakie są uczucia Normy.
Trudno nie myśleć o tym, jak film wpisuje się w debatę na temat aborcji, zwłaszcza po obaleniu sprawy Roe v. Wade. W ogóle o tym nie myślałeś podczas kręcenia filmu?
O Boże nie! To znaczy, napisałem to w 2008 roku. Nie próbuję niczego komentować. Nie od sztuki zależy prowadzenie. Jeśli w Ameryce jest porażka przywództwa, to nie z powodu Hollywood. Czy wiesz co mówię? Sztuka nie ma z tym nic wspólnego… to znaczy może to odzwierciedlać, czy cokolwiek. Ale w ogóle o tym nie myślałem. Tu chodzi o uczucia Normy na ten temat, a uczucia Normy na ten temat są ważne. Nie istnieje w 2022 roku. Nie chodzi o 2022. Chodzi o lata pięćdziesiąte.
Wydaje się nieuniknione, że ludzie będą patrzeć na to przez obiektyw debaty na temat aborcji. Czy chcesz, żeby widzowie nie widzieli tego w ten sposób?
Podstawową ideą filmu jest to, że nie widzimy rzeczywistości. Widzimy rzeczywistość przez pryzmat jej osobistych lęków, pragnień, uprzedzeń i traum. Ludzie patrzą na Blond przez własny obiektyw. Jeśli jesteś osobą, która bardzo się tym przejmuje, to oczywiście będziesz na to patrzeć [w ten sposób]. Ludzie chodzą do kina, żeby zobaczyć swoje odbicie. Niektórym trudno jest tego nie zauważyć, jeśli trzymają się czarno-białych widoków świata.
Ten wywiad został zredagowany i skondensowany, aby był obszerny i przejrzysty.