Zobacz też
Wznoszący się streamer Apple TV+ ma duże nadzieje na Szczęście , pierwszy film animowany we współpracy z założycielem Pixar Johnem Lasseterem – który opuścił firmę pod chmura kontrowersji – i jego nowe studio Skydance Animation. Niezależnie od tego, co przyniesie Lasseter, udało mu się również wnieść ze sobą wiele uroku i kreatywności swojego byłego pracodawcy. Szczęście z sercem i humorem mógłby z łatwością uchodzić za film Pixara. Ale czy spełnia w pełni obietnicę swojego rodowodu?
SZCZĘŚCIE : STRUMIENIOWAĆ CZY POMINĄĆ?
Istota: Sam Greenfield (głos Evy Noblezady) ma pecha. Wygląda na to, że nic nie może się udać tej 18-letniej dziewczynie i Szczęście uwielbia zadawać sobie wizualne ciosy na swój koszt. Sam mogła wyrosnąć z systemu zastępczego, ale jej serce wciąż tam pozostaje ze słodką, młodą Hazel (głos Adelynn Spoon). Nie chce niczego więcej, jak tylko przelać odrobinę szczęścia, które może mieć, aby pomóc Hazel znaleźć jej na zawsze rodzinę, ale dostaje trochę więcej, niż się spodziewała po zebraniu „szczęśliwego” pensa, który otwiera portal do świata powyżej nasz ludzki. Tutaj siły szczęścia i pecha działają w ramach szeregu skomplikowanych procedur, które w pomysłowy sposób odwzorowują nasze ludzkie doświadczenia związane z tym zjawiskiem. Razem z czarnym kotem Bobem (głos Simona Pegga) Sam musi przejść przez wiele warstw tego nieznanego świata, aby zapewnić sobie szczęście do adopcji Hazel.
Jakie filmy będą Ci przypominać?: Cały film wydaje się być oparty na butelkowaniu magii Pixara, więc jeśli poczujesz się z odrobiną déjà vu… jest to bardzo zgodne z projektem. Na przykład wynik emocjonalny przypomina: W górę a przygoda ratowania dziecka potrzebującego pomocy jest mocna Gdzie jest Nemo nastrój. Ale przede wszystkim Szczęście czuje się niesamowicie wdzięczna pomysłowości i wyobraźni Pixara Na lewą stronę . Myślę, że ten film nie byłby nawet możliwy, gdyby przełomowa praca Pete'a Doctera nie pokazała, że film familijny może przyjąć pojęcia tak abstrakcyjne jak „emocje” i twórczo je konceptualizować w sposób, który ma sens dla młodych widzów. Wszystkim dziwacznym, sprytnym sposobom, w jakie film zamienia szczęście w namacalne rzeczy, któremu zawdzięcza ogromny dług Na lewą stronę .
Wydajność warta obejrzenia: Bystry Simon Pegg, od dawna MVP i najbardziej niezawodny porywacz w seriach od Star Trek do Niewykonalna misja jest naprawdę na swoim meczu klasy A w Szczęście . Rozumie zadanie, jakby to było, podkręcanie szkockiego akcentu do 11 i bycie w dół przez całą zabawę w filmie. Poza służeniem jako praktyczny przewodnik do poruszania się po nieznanych krainach zbadanych w Szczęście Pegg służy jako kluczowa emocjonalna kotwica filmu.
Pamiętny dialog: Zwłaszcza jak Szczęście zbliża się do końca, ma wiele dobrych cytatów o wartości szczęścia i pecha. Te wiersze trafiają w słodki punkt, gdy są istotne i mają zastosowanie, nie czując się jak coś, co można zobaczyć na plakacie motywacyjnym w klasie w gimnazjum. „To jedna z korzyści płynących z pecha”, mówi stary, niezłomny talent głosowy, John Ratzenberger, Rootie, „uczy cię obracać”. W filmie nie brakuje pomocnych aforyzmów, które mogą nauczyć młodych widzów przeformułowania tego, co wydaje się nieszczęściem i kosmiczną karą.
Płeć i skóra: To jest tak samo czyste i przyjazne rodzinie, że następnym razem przychodzą im więcej szczęścia, jeśli tego właśnie szukasz.
Nasze ujęcie: Staje się jasne dość wcześnie Szczęście że to imitacja Pixara, a nie prawdziwego McCoya. Prawdopodobnie na przykład nie sprawi, że będziesz płakać, ale prawdopodobnie musiałbyś mieć kamienne serce, aby nie mieć tu trochę zamglonych oczu. Ale to rozróżnienie prawdopodobnie umknie młodszym widzom – docelowym widzom filmu – i jest godne uwagi tylko dla pokolenia, które wyrosło na tych oryginalnych, animowanych komputerowo klasykach. Choć światy wyobraźni wyczarowane przez film mogą stać się trochę zbyt sprytne i zaangażowane dla ich własnego dobra, to przynajmniej trochę pocieszenia się z czymś, co faktycznie szanuje swoich widzów z taką troskliwością. Jest dość głupiej, szczerej linii w Szczęście zachować łączność nawet przez niektóre nudniejsze mechaniki i wynalazki fabuły. Nawet jeśli nie ma tu nic zbyt rzucającego się w oczy, przynajmniej jest bardzo mało, aby wywołać przewracanie oczami.
Nasze wezwanie: PRZESYŁAJCIE TO. Szczęście czy rodzinna zabawa jest dobrze zorganizowana, nawet jeśli w swojej atrakcyjności skłania się ku dolnemu progowi spektrum wiekowego. Zarówno pod względem koncepcji, jak i wykonania jest wystarczająco oryginalny, aby niektóre z jego bardziej przewidywalnych zmian wydawały się świeższe niż są. A każdy film, który może pomóc nam spojrzeć na świat w inny sposób, rozumiejąc, że szczęście i pech są często tym, co z nich robimy, stanowi cenną lekcję dla widzów w każdym wieku.
Marshall Shaffer jest niezależnym dziennikarzem filmowym z Nowego Jorku. Oprócz jego prace pojawiły się również w Slashfilm, Slant, Little White Lies i wielu innych. Niedługo wszyscy zrozumieją, jak bardzo ma rację Łamacze sprężyn.