Witaj z powrotem w Westeros i Królewskiej Przystani, gdzie za 200 lat będzie wojna o kontrolę nad Żelaznym Tronem Gra o tron . Tutaj, teraz, to ród Targaryenów rządzi od setek lat, a król Viserys I (Paddy Considine) jest w dziewiątym roku swojego panowania; a to nie jest Gra o tron , jego HBO prequel, Dom Smoka . Różne pokazy, te same stare Westeros.
Viserys, mądry, ale też niefrasobliwy, nosi loki z jasnej słomy, wspólne dla linii Targaryenów. Jest również podekscytowany nadchodzącym turniejem, w którym pojedynki i gry losowe będą świętować zbliżające się narodziny tego, co bez wątpienia będzie chłopcem, zapewniając w ten sposób jego linię sukcesji. Jego żona, królowa małżonka Aemma Arryn (Sian Brooke), przypomina mu historię trudnych ciąż. A Mellos (David Horovitch) może przeglądać tyle wykresów księżycowych, ile chce, ale Wielki Maester nie może przewidzieć płci niemowlęcia. Mimo to Viserys jest niezrażony, gdy prowadzi zebranie swojej rady, w skład której wchodzi Namiestnik Króla Ser Otto Hightower (Rhys Ifans), mistrz marynarski i głowa rodu Velaryon, Lord Corlys (Steve Toussaint) – jego żona, księżniczka Rhaenys Targaryen (Ewa). Best), jest znana jako „Królowa, której nigdy nie było”, ponieważ została pominięta w rządzie na rzecz Viserysa i Daemona (Matt Smith), impulsywnego i gniewnego brata króla. Wzajemna wrogość między Daemonem i Hightower wystarczy, by stopić marmurowy stół rady.
Dla księżniczki Rhaenyry (Milly Alcock) życie Targaryena kręci się głównie wokół jej statusu dumnego jeźdźca smoków. Przedzierając się przez cumulus nad Królewską Przystanią, zabiera swojego złotego wierzchowca Syraxa, by wylądował poza smoczymi zagrodami, które przypominają hangary lotnicze wbudowane w zbocze góry, a ich kamienne żebra opadają w mrok. Królowa Aemma mówi, że ich „królewskie łona” to sposób, w jaki kobiety Targaryenów służą królestwu, ale pod tym względem Rhaenyra jest głównie jak „nie”. Słucha z uwagą w królewskiej sali narad, gdy uzupełnia kielichy wina, a wszyscy mężczyźni podskakują i czyszczą, by zwrócić na siebie uwagę Viserysa. A co z jej studiami, pyta jej najlepsza kumpelka, Lady Alicent Hightower (Emily Carey)? A co z historiami, które ich septa wyznaczyła do czytania? „Pieprzyć septę”. Niezależna passa księżniczki Rhaenyry jest szersza niż rozpiętość skrzydeł smoka.
Rozwieszony na Żelaznym Tronie, który już uważa mniej więcej za swój, Daemon podarował Rhaenyrze piękny naszyjnik wykuty z valyriańskiej stali. To miły moment. Ale potem zbiera straż miejską w zbroi bojowej i zamiatających pelerynach – „Od dzisiejszego wieczoru Królewska Przystań nauczy się bać koloru złota!” – i prowadzi brutalny zamach na ulice i pagórkowate zakątki, zbierając przestępców i każdego, kto uzna, że wygląda jak jeden na publiczny plac. Moszny są krojone, ręce są posiekane, głowy są odcinane na szyi, a poćwiartowana grupa zostaje wywieziona na smocze jedzenie. Rada jest przerażona metodami Daemona, zwłaszcza Hightower z jego toporem do grindowania. Ale Daemon po prostu wyciera zbłąkaną krew z brody. „Większość Królewskiej Przystani jest postrzegana przez proboszczów jako bezprawia” – mówi, a wraz ze zbliżającym się turniejem konieczne było pokazanie siły.
Turniej rozpoczyna się oświadczeniem króla Viserysa, że królowa Aemma rozpoczęła swoją pracę, a gdy rozpoczynają się potyczki, jesteśmy traktowani w POV z „kamerą lancetową”, gdy rycerze w zbrojach jeździeckich naśladują starcie ciężkiej kawalerii, które Rhaenys zauważa Corlys żaden z tych pokojowych wojowników nigdy nie zrobił tego naprawdę. Mimo to wyróżnia się jeden uczestnik, a jest nim szykowny Dornijczyk Ser Criston Cole (Fabien Frankel). Pokonując dwóch Baratheonów i ostatecznie księcia Daemona – Daemonie, stary, nie napawaj się, zanim w pełni nie pokonasz przeciwnika i nie zrzucisz jego maczugi i łańcucha z pola – ser Criston prosi o łaskę księżniczki Rhaenyry, której strój turniejowy ma koronkę dekolt imitujący skrzydła smoka. Rozpieszcza go, gdy tragedia spotyka króla, królową i królestwo.
Ponieważ dziecko odmawia odwrócenia się, a królowa Aemma odczuwa ogromny ból, maester zalecił technikę nauczaną w Cytadeli, a król Velaryon ze łzami w oczach się zgadza. Ale Aemma nie przeżywa cesarskiego cięcia, podobnie jak dziecko.
„Zastanawiam się, czy w ciągu tych kilku godzin, w których żył mój brat, mój ojciec w końcu znalazł szczęście”, zastanawia się księżniczka Rhaenyra do księcia Daemona podczas ceremonii pogrzebowej. Mówią w języku wysokovalyriańskim.
„Twój ojciec potrzebuje cię teraz bardziej niż kiedykolwiek”.
„Nigdy nie będę synem”.
czas gry wikingów dziś wieczorem
Później, w burdelu i otoczony wysypką swoich miejskich gwardzistów, Daemon podnosi swój kufel. „Król i rada od dawna zrujnowali moją pozycję jako następcy w kolejce do tronu”. I wznosi toast za zmarłego syna Viserysa, „dziedzica na jeden dzień”. Ale kiedy Hightower gada o tej scenie i jego bezdusznych komentarzach do wspomnianego króla i rady, to zasłona szans Daemona. „Zdecydowałeś się uczcić swój własny wzrost!” krzyczy król. „Zdecydowałem się Nazwa nowy spadkobierca”. Księżniczka Rhaenyra zakłada ceremonialny kaptur i utkany naszyjnik z valyriańskiej stali, aby otrzymać wierność wszystkich wielkich rodów i lordów na zgiętych kolanach. Kiedy nadejdzie czas, zostanie pierwszą królową Siedmiu Królestw. A książę Daemon, ze swojej strony, zostaje wygnany z powrotem do Runestone, gdzie mieszka żona, której nienawidzi. Ale gdy przygotowuje się do wyjazdu na Caraxes, smoka znanego jako Blood Wyrm, dołącza do niego Mysaria (Sonoya Mizuno), kobieta z domów przyjemności, która stała się jego powierniczką.
W nadziei na potomka płci męskiej, syna, król zaniedbał córkę. Ale z czasem i tragedią, a także z niestosowną wściekłością i oszustwem Daemona, Viserys zrozumiał, że Rhaenyra zawsze była odpowiednią kobietą do tego zadania. Stojąc przed masywną smoczą czaszką upamiętnioną wiecznym płomieniem świec, król przekazuje wybranemu spadkobiercy sen – tak naprawdę proroctwo – o przerażającej, długiej zimy, która nadejdzie. Nazywa to „pieśnią lodu i ognia” i mówi, że obowiązkiem każdego rządzącego Targaryena jest przygotowanie się na to wydarzenie i ochrona królestwa. Wreszcie, gestem w kierunku czaszki, Viserys pyta księżniczkę, co widzi w stworzeniach. – My – odpowiada Rhaenyra, bo smoki są źródłem mocy Targaryenów. Król kiwa głową, zadowolony z pokory i mądrości córki. „Pomysł, że kontrolujemy smoki, jest iluzją. Są mocarzami, z którymi nigdy nie powinien był żartować. I aby każdy Targaryen mógł rządzić – jako król lub królowa – należy to zawsze rozumieć. Są Domem Smoka. Ale smoki zawsze będą smokami. Witamy z powrotem w grze o tron.
Johnny Loftus jest niezależnym pisarzem i redaktorem mieszkającym na wolności w Chicagoland. Jego prace pojawiły się w The Village Voice, All Music Guide, Pitchfork Media i Nicki Swift. Śledź go na Twitterze: @glennganges