Ludzie mówią mi, że Nicole Kidman jest dobrą aktorką. Hollywood zgadza się z tą oceną. Jak dotąd Kidman ma jedną Oscara, BAFTA, dwie Emmy i pięć Złotych Globów – nagrody, których używamy do oceny, czy ktoś jest dobry w aktorstwie. Pomimo tej góry dowodów trudno mi było to zobaczyć. Widziałem tylko Nicole Kidman jako Nicole Kidman. Przynajmniej tak było do czasu… Dziewięć doskonałych nieznajomych nadszedł. Obsadzając Kidman jako postać podobną do bogini, w którą potajemnie wierzę, że jest, w końcu mogę zrozumieć, jak naprawdę wspaniała jest Kidman jako aktorka.
Zdaję sobie sprawę, że to jest mój dziwny problem i tylko mój. Kiedy byłam na tyle dorosła, by dbać o aktorów, Kidman już wdarła się na scenę z Daleko i daleko, Batman na zawsze, oraz Oczy szeroko zamknięte. Zdominowała okładki większości głównych magazynów i wszystko, co zrobiła, mogło zostać wykorzystane jako pasza dla wiadomości. Nie mieliśmy bogów, ale mieliśmy celebrytów, a te były w zasadzie takie same. Często w wywiadach Kidman przedstawia się jako ucieleśniona łaska. Uśmiecha się otwarcie do reporterów, którzy wydają się być zbyt chętni, by być w jej obecności, i zachęca swoich współpracowników do rozmowy, nawet gdy jest wyraźnie skupiona. A jednak jest tam przystępność, coś w niej, co sprawia, że żałujesz, że nie jest twoją najlepszą przyjaciółką.
To właśnie zapoczątkowało mój dysonans. Widziałbym na ekranie Nicole Kidman, ale nigdy nie zaakceptowałbym tego, że była kimś innym niż ona. Gretchen Carlson? Nie, to Kidman z krótszymi włosami. Marisa Coulter? Zimowy Kidman. Celeste Wright? Kidman z większą ilością biegania. Wszystkie były miłe do oglądania, ale nie widziałem nikogo poza moją miłą przyjaciółką aktorką, jakąś formą kobiety, którą chciałbym być.
Zdjęcie: Hulu
Ten rodzaj pogranicza obłąkanego kultu bożków dla zwykłego człowieka? To jest dokładnie ten rodzaj energii, który sprawia Dziewięć doskonałych nieznajomych szum. Masza Kidmana idealnie pasuje do moich dziwnych zawieszeń z tą gwiazdą. Masza ma być lepsza od nas. To jest cały sens jej postaci. Masza daje nadzieję, że istnieje inny sposób na życie, że jeśli wypijesz odpowiednie koktajle, unikasz cukru i codziennie medytujesz, możesz pewnego dnia osiągnąć wyższy poziom człowieczeństwa, na którym obecnie mieszka. Musi być postrzegana jako idealna i aspirująca, w przeciwnym razie pułapka na muchy Wenus, czyli Dom Tranquillum, zawiedzie. A Kidman pięknie gra swoją rolę.
Masza jest dokładnie taką kobietą, która natychmiast by mnie przeraziła, a ja poszłabym na skraj Ziemi. W każdej scenie wydaje się raczej ślizgać niż chodzić. Jej skinienia głową i rzadkie uśmiechy wydają się dziwnie wszechwiedzące, jakby dokładnie wiedziała, co każdy z jej gości ma do powiedzenia, i cierpliwie czeka, aż tam dotrą. Samo wejście do pokoju powoduje, że jej goście z szacunkiem zapadają w ciszę. Jest typem postaci, która ostrzega mnie, że mogę być podatny na sekty.
Ale w miarę rozwoju serii pojawiają się pęknięcia. Masza to nie tylko łagodne refleksje na temat śmierci i wzywa do działania dla żywych. Każde nowe zagrożenie wyzwala nowy przebłysk gniewu. Zanurza się w wodzie i siada na dnie basenu, karząc siebie i zmuszając się do zignorowania własnego bałaganu człowieczeństwa. Wykazano, że powstrzymywanie się od cukru jest aktywnym wyborem. Jak pokazuje każdy odcinek, Masza jest nie tylko naturalnie lepsza od reszty z nas. Musi walczyć, drapać i tłumić, aby być tak eteryczną. Widząc, jak Kidman cierpi z powodu tych ekstremalnych sytuacji po rozpoczęciu na piedestale, otworzyło mi się oczy. Po raz pierwszy widzę Kidman nie jako celebrytę; ale coś więcej.