Odciski palców producenta Ramina Bahrani są na całym ciele Alexandre'a Moratto 7 więźniów , pozytywnie Dickensowski dramat socrealistyczny, którego akcja rozgrywa się w miejskim podbrzuszu współczesnej Brazylii. Fani twórczości irańsko-amerykańskiego reżysera lubią 99 domów oraz Biały Tygrys będą zachwyceni tą palącą wariacją na temat bezwzględności wymaganej do wzniesienia się w dzisiejszej bezwzględnej, skorumpowanej gospodarce. Jest to palące oskarżenie systemów, które rządzą mobilnością w górę – lub jej brakiem – doświadczanej i odczuwanej poprzez w pełni ludzkie doświadczenie głównego bohatera Mateusa (Christian Malheiros).
Moratto, podobnie jak Bahrani, znajduje idealny punkt obserwacyjny dla załamania globalnego przedsiębiorstwa: fałszywą świadomość średniego menedżera. Mateus opuszcza swój wiejski dom do pracy kontraktowej w rozległym Sao Paulo z zamiarem odesłania im wsparcia finansowego. Nie jest osamotniony w tym dążeniu do dobrobytu, dołączając do garstki innych przywiązanych młodych mężczyzn w poszukiwaniu możliwości zatrudnienia. Garaż zdejmujący samochody i przewody prowadzony przez żelazną pięść Luki (Rodrigo Santoro, znany nie-Brazylijskiej publiczności z Właściwie miłość i telewizory Zaginiony ) oferuje im pracę, wyżywienie, schronienie… wraz z przyspieszonym kursem wyzysku w pracy.
Broncos vs kowboje transmisje na żywo
Na pierwszy znak zapytania o termin wypłaty Luca łamie bicz i wykorzystuje swoją smoczą moc, by stłumić sprzeciw w szeregach. Trzyma sznurki w sakiewce, a tym samym całą władzę. Jak współczesny Fagin, Luca tłumi ich wolę buntu, przypominając im, ile środków do życia – i ich rodzin – trzyma w ich rękach. Zagrożenie jest zarówno fizyczne, jak i psychiczne. A kiedy chłopcy próbują uciec, nie waha się napiąć mięśni, twierdząc, że policja stoi po stronie interesów, a nie sprawiedliwości.
Podczas gdy brutalność i barbarzyństwo aktu otwarcia 7 więźniów może wydawać się, że przygotowuje grunt pod paradę miserabilizmu, Moratto ma coś innego na myśli dla Mateusa. To tutaj zaczyna nieco oddalać się i eksponować mechanikę gry ekonomicznej. Luca stara się utrzymać kontrolę nad grupą, stawiając ich przeciwko sobie, przekonując ich, że ich rozwój może nastąpić tylko kosztem innych. Mateus zgadza się, stwierdzając, że jedynym sposobem na pokonanie gry jest dołączenie do niej.
Zdjęcie: Aline Arruda/NETFLIX
Szybko dostrzega korzyści płynące ze współudziału, natychmiast zyskując preferencyjne traktowanie i stając się panem nad tymi samymi ludźmi, z którymi wszedł do garażu obok. Wkrótce może nawet sam wybrać dla firmy kilku podejrzanych pracowników. Nikczemny Luca zaczyna nawet pokazywać nową stronę siebie nowo uległemu pracownikowi, obsypując swojego pozornego protegowanego nowymi przywilejami, obowiązkami, a nawet życzliwością.
7 więźniów nie chce usprawiedliwiać Luki, ale Moretto próbuje zrozumieć, co sprawia, że były produkt slumsów okazuje taką wrogość wobec tych młodych mężczyzn, którzy próbują podobnej trajektorii. W miarę jak film rzuca więcej światła na strukturalną dynamikę funkcjonowania warsztatu, struktura motywacyjna staje się klarowna – i wynagradza nieustające dążenie do zysku nad dobrobytem ludzi. Nawet Luca ma szefa, przed którym musi odpowiedzieć, a to poczucie posiadania odrobiny mocy w odczłowieczającym systemie jest kuszącą iluzją kontroli, która może gnić we empatycznych zmysłach. Przesłanie jest jednoznaczne: poddaj się systemowi, aby zostać nagrodzonym sukcesem.
Miasto São Paulo zaczyna świecić światłem nadziei dla Mateusa; kiedy robi naprawy na dachu, w zdumieniu wpatruje się w rozległe drapacze chmur. Ale zaczyna nabierać bardziej złożonego blasku, gdy dowiaduje się, co naprawdę napędza bogaty styl życia populacji. Spójrz na swoją pracę w całym mieście, Luca mówi Mateusowi, gdy jadą pod ogromną mozaiką przewodów łączących masy. W filmie zdefiniowanym przez niezachwianą estetykę socrealizmu Moretto łamie własne zasady i oddaje się ekspresjonistycznemu montażowi arterii miasta. Niewidzialność eksploatacji, która umożliwia życie w mieście, staje się niezaprzeczalnie obecna dzięki tej sekwencji, zaskakującej wizualizacji tematów wydobytych na światło dzienne przez 7 więźniów . W przypadku gatunku definiowanego głównie przez przedkładanie treści nad formę ta metafora oznacza pożądaną zmianę tempa.
Chociaż Moretto może nie posiadać wizualnego lub narracyjnego mistrzostwa swojego dobroczyńcy Bahrani, film jest znaczącym krokiem naprzód od jego dobrego intencji, choć niezdarnie zrealizowanego debiutu Sokrates (również z Malheirosem). Wyraźnie ma talent do obserwowania, w jaki sposób instytucje odciskają się na jednostkach, ograniczając ich decyzje i ograniczając marzenia. Ale co najważniejsze, nigdy nie traci kontaktu z człowieczeństwem w centrum opowieści – bez skupienia, bez którego film może wydawać się równie zimny i bezlitosny, jak systemy, które tak potępiająco oskarża. Moretto ma jasne oczy, jeśli chodzi o kompromisy, które musi poczynić Mateus, aby utrzymać się na powierzchni i wystarczająco współczujący, aby zobaczyć pełny zakres swojej postaci przez cały czas.
Marshall Shaffer jest niezależnym dziennikarzem filmowym z Nowego Jorku. Oprócz RF CB jego prace pojawiły się także w Slashfilm, Slant, Little White Lies i wielu innych. Niedługo wszyscy zrozumieją, jak bardzo ma rację Łamacze sprężyn.
Wikingowie na żywo za darmo