Ikona obozu Matt Drudge? To z pewnością jeden wyciąg z trzeciego odcinka Impeachment: amerykańska historia kryminalna (Nie wierzyć). Grany przez komika Billy'ego Eichnera, enfant straszny internetowego muckrakingu jest przedstawiany jako pozer, (eufemistycznie) ekstrawagancki, samozwańczy, samozwańczy reporter na twardo, którego osobowość wywodzi się w równym stopniu z miłości do Złotego Wieku Hollywood i jego głównego plotkarza Waltera Winchella, jak i z jego praw... pochylona polityka lub jakiekolwiek rzeczywiste zamiłowanie do dziennikarstwa. Tutaj jest prekursorem miliona internetowych dorków w fedorach, łagodzących urazy i gadających gówno. Tak się składa, że jest ważną postacią w spisku mającym na celu obalenie prezydenta Stanów Zjednoczonych, to wszystko.
snl zimno otwarte marzec 11
W tym odcinku pojawia się poczucie presji. W miarę jak peccadillos Billa Clintona stają się coraz bardziej oczywiste – jego sekretarka Betty Currie (Rae Dawn Chong) boleśnie zdaje sobie sprawę z tego, co dzieje się z Moniką za jego zamkniętymi drzwiami – rekiny, czyli cała prawicowa maszyna do przesyłania wiadomości, zaczynają wąchać krew woda. W dużej mierze jest to spowodowane tym, że Linda Tripp wrzuca kumpla, który nie może trzymać buzi na kłódkę, ponieważ otwieranie ich daje jej uwagę, której pragnie. Ale dzieje się tak również z powodu całego przemysłu chałupniczego, zaludnionego przez Drudge i Ann Coulter oraz Susan Carpenter-McMillan i Laurę Ingraham (Kim Matula), którzy są zobowiązani i zdeterminowani, by obalić prezydenta bez względu na wszystko. Stosunkowo prosty reporter, taki jak Newsweek Michael Isikoff jest zasadniczo narzędziem w ich rękach, kiedy Drudge nie bierze go do ręki, niezależnie od jego szlachetnej misji, by pociągnąć do odpowiedzialności potężnych.
Zabawne jest to, że Amerykańska historia kryminalna serial nie wykracza poza rodzaj plotek, w których występują bohaterowie Amerykańska historia kryminalna są tak zafiksowani. Na przykład niepewność Coulter co do jej macierzystej uczelni jest bardzo śmieszna, podobnie jak jej twierdzenie, że praktycznie identyczna ekspertka Ingraham jest potajemnie gejem, co zostało nieco wzmocnione przez Ingrahama, nawiązującego do kumpla od golfa z Palm Springs.
Więc co znaczy? Amerykańska historia kryminalna sądzisz, że to prawda w odniesieniu do (niewłaściwego) zachowania seksualnego prezydenta? To trochę niejasne, być może celowo. Stosunkowo łagodne spotkanie Lindy w korytarzu z Kathleen Willey w pilocie wydaje się wykluczać zarzut Willey, że została napadnięta. (Z pewnością nie tak to ujęła w tamtym czasie, chociaż niekoniecznie oznacza to, że tak nie było.) Ale nieoczekiwany pocałunek od twojego szefa jest nękaniem w jakikolwiek sposób, a ogólnie Kathleen wydaje się o wiele bardziej wiarygodna liczba niż Linda. Podobnie Paula Jones, która pod koniec odcinka odrzuca ofertę ugody Clintona, jest namalowana jako zbyt naiwna i, szczerze mówiąc, zbyt głupia, by wymyślić swoją historię z całej masy. Ale czy dezaprobująca obecność jej męża-idioty lub gorączkowy, anty-Clintonowski zapał jej doradcy Susan Carpenter-McMillan wpływa na sposób, w jaki opowiada tę historię, od początku do teraz?
Potem jest sprawa Clintona i Lewinsky'ego, serce serii. Monica jest przedstawiana jako głowa po piętach i poza jej głębią, co ma sens. Clinton to postać trudniejsza do rozszyfrowania. Wydaje się szczery w swoich zmaganiach z niewiernością i uczuciami do Lewinsky'ego, nie wspominając o jego wściekłości na jego ciągłe problemy prawne. Ale czy nie byłoby to po prostu jak seryjny gnojek seksualny, aby wykorzystać swoje szczątkowe sumienie i paternalistyczne uczucia do znacznie młodszej kobiety, aby wzmocnić swój obraz siebie jako udręczonego, ale zasadniczo sprawiedliwego mężczyzny? Myślę, że jest sposób na kupienie portretu Clintona w serialu, sprowadzonego do domu przez piękny i stalowy występ Clive'a Owena, oraz wciąż myślę, że to, co on, najpotężniejszy człowiek na świecie, zrobił ze stażystą, było niewybaczalne.
Natomiast Linda Tripp jest łatwa do opanowania. Ona chce mieć znaczenie, mówi o swojej byłej przyjaciółce Kathleen. To bardzo smutne. To oczywiście własna historia Lindy. Sama Kathleen mówi to samo: Kochasz to, mówi Linda. Kochasz dramat. Kochasz mieć Newsweek reporter podchodzi do twojego biurka, mówiąc mu, że mi nie wierzysz i jakoś robi to wszystko o tobie. Czemu? Ponieważ w twoim własnym życiu nie ma absolutnie nic. Kathleen naprawdę ma numer Lindy; Mam na myśli, cholera, ona pisze o Kathleen z reporterem Michaelem Isikoffem przede wszystkim po to, by powstrzymać rozczarowanie, że nie jest w stanie dać Major tato gwiazda Gerald McRaney w trasę zgodnie z planem. Musi lecieć blisko słońca albo nie czuje, że żyje.
o której jest gra alabama gruzja
Więc zmusza Isikoffa do używania pseudonimu Harvey, kiedy się z nią kontaktuje. Organizuje spotkania wyjazdowe, w tym m.in JFK spotkanie w stylu na ławce w parku. Bez wysiłku kłamie, że jest jej kuzynem, kiedy… Washington Post reporter wpada na nich. Ciągle wskazuje na znacznie większą historię niż Willey czy Jones bez wymieniania nazwisk (jeszcze). Po prostu zabija czas, dopóki nie będzie mogła włączyć się w centralną fabułę planety, w stylu Andrew Cunanana. Nie będzie musiała długo czekać.
Sean T. Collins ( @theseantcollins ) pisze o TV dla Toczący Kamień , Sęp , New York Times , oraz gdziekolwiek będzie go mieć , naprawdę. On i jego rodzina mieszkają na Long Island.
Zegarek Impeachment: amerykańska historia kryminalna Odcinek 3 na FX