Horror zawsze miał dziwny związek z religią. Z jednej strony żaden gatunek nie odwołuje się do Boga ani nie mówi tak bardzo o życiu pozagrobowym, jak ten. Z drugiej strony, ciężko jest patrzeć na te wszystkie dobytki i wyprawy do piekła jako cokolwiek więcej niż w najlepszym razie urządzenia fabularne lub w najgorszym przypadku kolejny fantastyczny rozkwit z Hollywood. Jednak pomimo przekształcenia anioła w prawdziwego wampira, Pasterka zręcznie unika tych pułapek. Mimo wszystkich przerażeń związanych z przeskokiem, krwią i ciałem, limitowana seria zawsze szanuje zarówno chrześcijańską, jak i muzułmańską wiarę w jej centrum. Mike Flanagan jest jednym z nielicznych twórców, którzy dokonali pozornie niemożliwego, tworząc program, który jest krytyczny wobec wiary religijnej, nigdy nie będąc okrutnym. Spoilery przed nami Pasterka .
Piekło i chrześcijaństwo to niemal stałe motywy horroru. Występują w najlepszych z gatunku, takich jak Omen, Poltergeist, oraz Egzorcysta; a także najgorsze, takie jak krytyka krytyki, ale sukces komercyjny Ouija. Ale najczęściej religia służy jako zestaw opatrunkowy dla tych projektów. U podstaw większości horrorów skoncentrowanych na religii jest to samo pytanie: Co byś zrobił, gdyby komuś, kogo kochasz, stało się coś złego i nie potrafiłbyś tego wyjaśnić? To, co najlepsze w nadprzyrodzonym horrorze, porusza to pytanie bez zwracania większej uwagi na debaty teologiczne krążące wokół tego podgatunku. Najgorsze zamienia wiarę prawdziwych ludzi w kreskówkę. Tak nigdy nie jest w Pasterka ponieważ wiara i religia nigdy nie są tłem w tym wszechświecie. To jest cały punkt.
Zdjęcie: Netflix
Widać to głównie u ojca Paula (Hamish Linklater), człowieka, którego ślepa wiara prawie prowadzi do końca ludzkości. W rzeczywistości to jego wiara jako pierwsza zaprowadziła go do Jerozolimy. Chociaż nigdy nie zostało to wyraźnie powiedziane, pielgrzymka ojca Pawła była czymś, czego nigdy nie powinien był próbować w jego pogarszającym się stanie psychicznym, a jednak poszedł, ponieważ wierzył, że tego Bóg chciał dla niego. To jego wiara przyciągnęła go do tego kraju. A kiedy został zaatakowany i odmłodzony przez tajemnicze stworzenie, to jego wiara pozwoliła mu uwierzyć, że istota, która go zaatakowała, była aniołem, a nie demonem.
Przekonanie ojca Pawła jest widoczne, gdy podczas spowiedzi mówił o stworzeniu. Za nim wejście do kościoła, myślałem, że to musi być kościół, to był stary kościół skrywający za mną anioła, anioła Pana, bojącego się światła, chowającego się w cieniu. I skłoniłem się i płakałem, mówi ojciec Paul w odcinku 3.
Nawet najbardziej cyniczne odczytanie decyzji ojca Paula, by sprowadzić tego potwora z powrotem na Crockett Island, odzwierciedla jego wiarę. Można argumentować, że ojciec Paul rzeczywiście wiedział, że to stworzenie nie jest aniołem, do czego nawiązuje w odcinku 7. Ale zamiast uciekać przed istotą, która przywróciła mu młodość, spakował ją, przekonany, że może pomóc otępiały umysł jego sekretnej miłości, Mildred (Alex Essoe). Nawet jeśli ojciec Paweł w głębi duszy wiedział, że nie ma do czynienia z aniołem, miał nadzieję i wiarę, że to stworzenie było w jakiś sposób częścią Bożego planu. Ta ślepa wiara, a nie cokolwiek wyświęcone przez Boga, była tym, co doprowadziło do morderstw i rozlewu krwi, które nastąpiły później.
Zdjęcie: NETFLIX
to wspaniały strumień życia
Wielokrotnie, oto jest pytanie Pasterka bada: Kiedy ślepa wiara jest dobra, a kiedy jest wynikiem ludzkiej desperacji? To pytanie, które nie lekceważy chrześcijaństwa ani nie macha na niego palcem. Jest raczej lustrzanym odbiciem egoistycznych pragnień tych bohaterów, a co za tym idzie nas samych. Za każdym razem, gdy Wyspa Crockett popadała w chaos, było to wynikiem raczej zaślepienia ludzi pokusami, a nie winą samej religii. Ojciec Paul był zaślepiony nadzieją, że dostanie drugą szansę w swoim życiu i rodzinie. Podobnie Bev Keane (Samantha Sloyan) prowadząca kongregację w krwawym szaleństwie była wynikiem jej pragnienia władzy, a nie wyższego powołania.
Zepsucie człowieka przez ziemskie pragnienia to coś, o czym obszernie mówią niemal wszystkie teksty religijne. Oto co Pasterka analizuje raz za razem, a nie ważność jakiejkolwiek religii. Pod koniec serii nadal nie jest jasne, czy stworzenie, które znalazł Ojciec Paweł, było aniołem, demonem, czy czymś zupełnie innym. I ostatecznie to nie ma znaczenia. Najważniejsza była reakcja zboru na tę istotę.
To pełne szacunku traktowanie dotyczy również tego, jak serial traktuje szeryfa Hassana (Rahul Kohli). Oddany muzułmanin, jedyne rzeczy, których pragnął szeryf Hassan, to bezpieczeństwo wyspy i wychowanie syna w tej samej wierze, co on i jego zmarła matka. Kiedy Bev zakwestionowała to, rozdając Biblie swoim uczniom, szeryf Hassan wyjaśnił, dlaczego był to problem w odcinku 3. W ciągu zaledwie kilku minut przełamał niektóre z największych nieporozumień na temat religii muzułmańskiej, wyjaśniając, że wie o tym. Jezus, wierzy w słowo Jezusa — znane jako Ewangelia Injeela — wierzy, że Biblia zawiera część oryginalnego słowa Bożego, wierzy, że Koran jest dosłownym słowem Bożym, a nie tekstem, który został zniekształcony przez ludzkie interpretacje i że muzułmanie zachęcają wszystkich do poszukiwania wiedzy i wyciągania własnych wniosków na temat religii. W wyjaśnieniach szeryfa Hassana to on jest przedstawiany jako głos rozsądku, nigdy Bev. Po raz kolejny cechami są szacunek i współczucie dla ludzi Pasterka podkreśla, nigdy kto ma rację.
muzyka krąży kenosha wisconsin
Zdjęcie: Netflix
W tym samym tonie szeryf Hassan jest jedną z nielicznych osób, które są podnoszone jako wzór tego, jak pobożność religijna może być pozytywna. Podczas gdy ojciec Paul, Bev, a nawet w mniejszym stopniu Erin (Kate Siegel) robili wielkie pokazy swojej wiary, Szeryf Hassan nigdy tego nie zrobił . Zawsze pozostawał życzliwy i pokorny, nawet gdy zajmował się tymi, którzy byli do niego uprzedzeni i pomagał tym, o których jego społeczność zapomniała. Szacunek, pokora, życzliwość w obliczu nienawiści i pomoc potrzebującym to jedne z największych lekcji, które pojawiają się w tekstach religijnych raz po raz. Te często głoszone zasady chrześcijaństwa są przedstawiane przez muzułmanina.
Ostatecznie nie wiemy, co się dzieje, gdy umieramy. Nikt nie może stwierdzić na pewno, czy istnieje Bóg, czy to, co on lub ona uważa za słuszne. Pasterka to rzadki program, który jest w stanie spojrzeć tej niepewności w oczy i przeanalizować ją w sposób, który wydaje się emocjonalnie szczery i sprawiedliwy. Nigdy sama religia nie jest na procesie w Pasterka , ale nasz związek z nim. Ten cichy szacunek dla wszystkich ludzi jest jedną z największych twórczych atutów Mike'a Flanagana.