Jesteśmy zagłębieni w pięć odcinków Fundacja , a od Salvora Hardina po Gaala Dornicka nasi bohaterowie stają przed zadaniem nie do pokonania. Nie, to nie atak sił Anakrejczyków próbuje się odeprzeć, ale nie udaje mu się tego odeprzeć. Gaal nie musi też zastanawiać się, dokąd płynie statek, na którym utknęła, gdy sam statek jej nie powie. Wielkim wyzwaniem jest to: Czy reszta? Fundacja rzucić trzymać rzeczy bez obecności pięknego, pięknego cesarza Cleona Lee Pace'a? Powiedziałbym, że po tym odcinku (Po przebudzeniu) odpowiedź brzmi „tak”. (Ul Lee Pace, możesz mnie upiec, gdy linkujesz do tej recenzji.)
Zaczniemy od fabuły Gaala, ponieważ tam zaczyna się sam odcinek. I mam na myśli zaczyna się zaczyna się – zaczyna się retrospekcją, która cofa nas aż do młodości Gaal, kiedy szkoliła się jako akolita w głównej religii swojego rodzinnego świata. Obserwujemy, jak ona i inni akolici pojmują byłego wykładowcę uniwersyteckiego, szperając w zrujnowanej bibliotece w poszukiwaniu zakazanych książek. Obserwujemy, jak uczestniczy w jego rytualnej egzekucji przez utonięcie – co jest słuszne, biorąc pod uwagę, że utonięcie to los, który spotka niezliczonych ludzi na tym świecie z powodu antropogenicznej zmiany klimatu. (Westchnienie.)
I obserwujemy, jak nurkuje pod wodą, aby odzyskać jedną z książek, które wraz z instruktorem zostały zatopione na dnie morza. W ten sposób rozwiązała hipotezę Abraxasa i zwróciła na siebie uwagę Hariego Seldona, który zaprasza Trantora. Wiesz jak że okazało się.
Lata w przyszłości — dokładnie 34 lata i 223 dni po tym, jak jej kochanek Raych Foss umieścił ją w kriogenicznym śnie po tym, jak zamordował Hari Seldona — Gaal budzi się na pustym statku. Nóż, którego Raych użył do zabicia Hariego, który znalazł się w kapsule ratunkowej wraz z Gaalem, służy jako klucz, a cały statek jest zaprogramowany tak, by wykonywał polecenia Raycha. Nie będąc Raychem, to stawia Gaala w trudnej sytuacji. Ale dzięki pewnym zręcznym obliczeniom i ryzykownemu spacerowi kosmicznym jest w stanie ręcznie poskładać zakazane miejsce docelowe statku: Helikon, ojczystą planetę Hariego. Biorąc pod uwagę, że Gaal przeszedł do historii jako wspólnik morderstwa Hari, jest to… mniej niż idealne.
Ale wtedy dzieje się coś bardzo dziwnego. Gaal odkrywa na podłodze kałuże krwi, które w jakiś sposób znikają po kilku sekundach. Ale prowadzą ją do… Hariego Seldona? My zrobił dowiedzieć się podczas przesłuchania przez Gaala komputera statku, że Hari otrzymał pochówek w kosmosie z trumną własnego projektu, linią dialogu, która zasadniczo brzmi jako HARI KOBIET COŚ dużymi drukowanymi literami, więc jego przybycie na ten sam statek co Gaal ma sens.
Jedyną rzeczą jest to, że nie przypominam sobie, żeby Hari Seldon był wcześniej jak wadliwy hologram. Czy ty?
Podczas gdy Gaal stara się to wszystko zrozumieć, Salvor desperacko stara się chronić samą Fundację. Ale ponieważ przywódca kolonii, Lewis Pirenne, nie chce jej słuchać, jej wysiłki są daremne. Lewis zgadza się na żądanie nadchodzącego imperialnego statku ratunkowego i zabiera schwytaną łowczynię Anakrean, Pharę, do wieży generatora kolonii (lub coś w tym rodzaju – to science fiction w telewizji, możesz trochę pomachać o takich szczegółach, jeśli chcesz). Tam wyrywa gałkę oczną (!), aby odsłonić pewnego rodzaju granat elektromagnetyczny, którego używa do wyłączenia wieży.
To katastrofalny ruch dla Fundacji. Ich obwodowa tarcza energetyczna wyłącza się, umożliwiając Anakreanom przeprowadzenie pełnej inwazji. W międzyczasie ogromna broń, którą zamaskowali przed nadlatującym imperialnym statkiem skokowym, otwiera ogień, zrzucając statek z nieba. Po walce z Salvorem (sfilmowanej, dość irytującej, niemal w ciemności), Phara ujawnia metodę na to szaleństwo: Anakrejczycy, którzy przeżyli, obwiniają przepowiednie Hariego Seldona o podżeganie Cleona do bombardowania ich ojczyzny. Musieli czekać ponad trzy dekady, aby to zrobić, ale to jest ich zemsta.
W efekcie ten epizod dotyczy dwóch tajemnic — natury położenia Gaala i prawdy o planie Fary. Trzeba przyznać, że to ostatnie było dla mnie bardziej wciągającą narracją; jest coś mrocznie ekscytującego w obserwowaniu, jak twoi bohaterowie biegną za wrogami, którzy są wiecznie dwa lub trzy kroki przed nimi. Dla kontrastu Gaal głównie szczeka na polecenie komputera CGI, co sprawia, że jej osobista tajemnica jest nieco mniej wciągająca – chociaż jest zapierające dech w piersiach ujęcie jej w zwolnionym tempie pod prysznicem, gdy statek obraca się w drodze do miejsca docelowego. Sam statek też jest uroczą rzeczą do oglądania, wszystkie przepastne piramidalne korytarze i ostre światła w kształcie prętów. (Jeśli kiedykolwiek grałeś Niebo niczyje , będzie ci przypominać trochę o stacjach kosmicznych z tej gry.)
Yellowstone odcinek 1 przypomnienie
Chodzi mi o to, że jeśli wizualizacje są wystarczająco mocne, show może wiele ujść na sucho. Moje zainteresowanie fabułą Gaala wzrosło w tym zwolnionym tempie, podczas gdy moje zainteresowanie fabułą Salvor osłabło wraz z tą nudno zainscenizowaną sceną walki; rozmowy komputerowe i katastrofa statku kosmicznego zmieniły tę dynamikę. Nie do końca jest to cykl destrukcji i odrodzenia, o którym mówi zbuntowany profesor w retrospekcji, ale jest podobnie: Fundacja znalezienie równowagi. Myślę, że nawet bez Cleona istnieje wystarczający powód, by sądzić, że utrzyma swój kurs.
Sean T. Collins ( @theseantcollins ) pisze o TV dla Toczący Kamień , Sęp , New York Times , oraz gdziekolwiek będzie go mieć , naprawdę. On i jego rodzina mieszkają na Long Island.